Als eigenaar van een ijssalon werk je altijd op de momenten dat iedereen aan het genieten is. Schijnt de zon? Dan sta jij volop aan, geef je gas en hark je binnen wat je maar binnen kunt harken. Er is daarom weinig tijd om zelf van de zon en de warmte te genieten.
Dit seizoen doe ik dat anders. Ik heb zes weken vakantie in juli en augustus, ga terrassen wanneer ik wil, haal misschien mijn zwembroek weer eens uit de kast en ga van de zon genieten wanneer ik wandel met mijn hond. Nu hoor ik je denken: “Gijs, dat kan toch allemaal niet met een ijssalon?” Nee, dat klopt!
Vorig jaar juni hebben mijn vader en ik de knoop doorgehakt en zijn we het traject gestart om onze ijssalon te verkopen. Een koper was al snel gevonden: onze ijsbereider. En hoewel de koper snel bekend was, is het hele traject tergend langzaam verlopen. Met diverse financieringsvraagstukken voor de koper en allerlei (uiteraard welverdiende) vakanties op de meest onhandige tijden van diverse betrokken partijen, werd het een project van de lange adem. Onze verkoopadviseur had ons vooraf al gewaarschuwd dat het verkopen van je zaak een achtbaan van emoties is. En hij had gelijk. Maar als dan uiteindelijk die handtekening is gezet, valt er een hele last van je schouders en kun je met een smak geld op de bank eens kijken wat de toekomst je te bieden heeft. Dat is wel een lekker gevoel hoor!
Voor mij komt met de verkoop van ons bedrijf een einde aan een tijdperk in een vakgebied waarvan ik vijftien jaar geleden nooit gedacht had dat ik er überhaupt onderdeel van zou zijn. Dingen gaan zoals ze gaan en sommige kansen moet je grijpen. Dat hebben we in 2011 gedaan. Toen waren mijn vader en ik ineens ijscomannen.
In de afgelopen dertien jaar heb ik het ijswereldje beetje bij beetje leren kennen. Begonnen met een basiscursus ijsbereiden, uiteindelijk eens een vergadering van de VAIJ bijgewoond, lid geworden van de Verenigde Ondernemers Club (VOC), bestuurslid van de VAIJ geworden, het voorzitterschap van de VOC overgenomen en als kers op de taart mocht ik in dit geweldige vakblad enkele van mijn ondernemersavonturen met jullie delen. (Mijn opvolgster voor deze column wordt Astrid Miltenburg. De écht slimme ondernemer leest al haar verhalen!)
In al die functies ben ik steeds fantastische mensen tegengekomen. Van de vakidioot die enkel over ijs kon praten tot zéér succesvolle ondernemers die met liefde en plezier hun deuren openden om met én van elkaar te leren. Ik dank hen allen voor de wijze lessen en de onwijs gezellige praat!
Nu is het tijd om mijn andere passies te volgen: muziek en onderwijs. De oudergesprekken vliegen me alweer om de oren en na optredens in Nederland en België is de eerste in Duitsland ondertussen ook geboekt. Het moet niet gekker worden! (Check gijsvandijk.nl).
Dankbaar en blij wens ik je een fantastisch leven toe. Tot ooit!