Mijn vader was mijn weermannetje. Altijd voorzag hij mij van de meest actuele informatie over het weer. Ik hoefde geen weerbericht te volgen, want mijn vader wist altijd feilloos aan te geven wanneer ik het druk zou gaan krijgen. Hij was mijn weermannetje, eigenlijk mijn leven lang.
In zijn weerberichten zat veel meer dan alleen zonuren, millimeters regen en temperatuur. Het was zijn manier om ons door het leven te leiden, de koers aan te geven, de mensen om hem heen te wijzen op hun verantwoordelijkheid. ‘Hooien als de zon schijnt’ was misschien wel het meest gebruikte cliché in zijn leven. Als hij dat zei, wist iedereen wat er verwacht werd en ging hij zelf voorop in de strijd. Wie bij hem hoorde, werd rijkelijk beloond: met geld, maar zeker ook met oprechte dankbaarheid. In de dertig jaar dat mijn ouders onze ijssalon runden, is er volgens mij nooit een medewerker naar huis gegaan zonder ijs voor het thuisfront en een oprecht ‘dankjewel’.
Gestart in 1970, als voortzetting van een deel van het bakkersbedrijf van zijn vader, groeide ‘De IJsspecialist’ snel en was hij voor velen in de branche een voorbeeld en inspiratie. Mijn vader had visie: al in 1976 liet hij een buffet maken met vier schepplekken, zodat er bij drukte vier ijssalons in één waren en mijn ouders toch de zaak onder controle konden houden als het ging om kwaliteit, versheid en service.
Mijn vader bleef zichzelf: gewoon, puur, met duidelijke grenzen en niet gediend van mensen die dachten iets meer te zijn dan een ander. “Voor een gulden van een arts geeft de bank geen cent meer dan voor een gulden van de vuilnisman”, zei hij dan. Duidelijk, maar niet altijd even toegankelijk. Dat kostte hem helaas ook een titel die hij zeker verdiend had. In de jaren tachtig werd hij gevraagd om een van de eerste Meesterijsbereiders van het land te worden. Hij wees het voorstel resoluut van de hand: “De mensen die daar in de regen in de rij staan voor een ijsje, die maken mij Meester”, zei hij tegen de bestuurders die hem kwamen vragen, en daarmee was het gedaan.
Op 4 juni jl. overleed mijn ‘weermannetje’ in de leeftijd van 78 jaar. Dat was slechts drie weken na mijn moeder, die op 14 mei de strijd tegen een slopende ziekte opgaf op 73-jarige leeftijd. Ze konden niet zonder elkaar en ik hoop dat ze samen ergens rust hebben gevonden na een prachtig leven lang vol van ijs en weerberichten.
Leon Kees is gepassioneerd ijsbereider en eigenaar van IJssalon Kees in Geldrop. De ijssalon bestaat al sinds 1950, toen zijn opa begon met het maken en verkopen van ijs in zijn bakkerswinkel tegenover de kerk van Zesgehuchten. In iedere editie schrijft Leon een column over wat hem zoal bezighoudt in de wereld van ijs.