Ouwe bok…

23 september 2019 Leon Kees

Dit jaar hoop ik vijftig te worden. Een bijzondere leeftijd, en na een aantal hectische jaren ben ik aangekomen op een punt in het leven dat de heel grote veranderingen niet meer zo nodig hoeven. Zakelijk gezien heb ik echter nog wel één dilemma: Hoe kom ik ooit nog eens van de bokvriezers af zonder in te leveren op de kenmerkende kwaliteiten van het ijs dat we nu verkopen?

Dit voorjaar leek er een kentering te komen. Een van de vier bokvriezers - oerdegelijke Carpigiani’s van zo’n dertig jaar oud - vertoonde een groot mankement. Manmoedig verklaarde ik de machine ‘economisch total-loss’ en natuurlijk zagen diverse leveranciers hun kans schoon. Binnen enkele dagen stond er een gloednieuwe horizontale machine op proef in mijn keuken. De aansluitingen hiervoor heb ik al zestien jaar geleden laten maken, denkend dat die andere machine er zeker binnen een paar jaar toch wel zou komen. Een aantal keren heeft er in de laatste weken van het ijsseizoen een machine op proef gestaan, maar telkens waren de productiehoeveelheden in die periode te klein - we werken altijd met dagvers ijs - om de machines echt op waarde te testen.

Nu was alles anders: er was tijd, motivatie en voldoende ruimte in het rooster om écht te wennen aan een andere manier van produceren. Vol goede moed gingen we van start en eerlijk is eerlijk, sommige smaken kwamen aanvankelijk met een  mooiere structuur en met vergelijkbare stevigheid uit de nieuwe machine. Al snel openbaarde zich echter een probleem: ik had gehoopt dat met gelijke instellingen het ijs steeds met dezelfde eigenschappen uit de machine zou komen. Dat bleek helaas niet waar, de ene keer was het net zo’n mooi stevig ijsje als met ‘de ouwe bok’, de andere keer was het echt veel te zacht naar mijn zin.

Na een week of drie heb ik een nieuwe compressor onder de bokvriezer laten monteren en de horizontale machine maar weer laten ophalen. Ergens voelt het als een nederlaag en zit ik nog steeds met het dilemma. Benieuwd wat het gaat worden: wrd ik net als mijn vader zo’n eigenwijs met alleen maar bokvriezers of gooi ik nog één keer al mijn vakmanschap in de strijd om het draaien met de nieuwere machines onder de knie te krijgen? De tijd tikt door, het voelt als vijf voor twaalf, nog een paar maandjes en ik ben zelf een ‘ouwe bok’…

Altijd op de hoogte blijven?