BLOG | De meestergraad stamt uit de tijd van de gildes. Deze vertegenwoordigden een ambacht. De gildes beschouwden de meestertitel als toppunt van het uitoefenen van hun vak. Je startte als leerling, klom op naar de gezelstatus en na veel werk, kennis en kunde vergaren, werd je in jouw ambacht meesterlijk.
Momenteel ben ik gezegend met twee meestertitels. Waarschijnlijk komt daar volgend jaar een derde bij. Dat klinkt leuk, maar het dragen van een titel mag nooit zonder verwachtingen zijn.
Verwachtingen vanuit de branche
Als meester heb je een belangrijke taak om dat uit te dragen en je kennis en kunde over te dragen. Zo kun je de ideale ambassadeur zijn voor en van je ambacht. Een uithangbord in levenden lijve dat kan vertellen, onderwijzen en laten zien hoe mooi ons vak is. Net zoals in de middeleeuwse gilden.
Sterker nog: je bent dit zelfs verplicht aan de branche. Alle kennis die jij hebt vergaard, weer teruggeven aan diegene die het nodig heeft. Kennis is pas waardevol als het wordt doorgegeven. Dat doe je als ouder naar je kinderen en als meester naar je leerlingen. Met elke input van nieuwe kennis wordt het ambacht weer rijker. Dat is het mooiste doel als vakman of -vrouw.
Verwachtingen tussen de meesters
Elke meester heeft zo zijn of haar specialiteiten, ervaringen en inzichten. Als meester heb je niet alleen de verplichting om je kennis te delen met leerlingen, maar ook met andere meesters. Want op hun beurt zijn dat ook weer leerlingen.
Geen geheimen, geen achterdeurtjes, maar alles (figuurlijk) bloot op tafel. Want wat kan er gebeuren als iemand jouw recept van de basismix heeft? Verlies je omzet als iemand jouw trucje van glacage gebruikt?
Het enige wat het je echt kost, is een stukje van je ego: de waarde die jij eraan geeft als je jezelf op een voetstuk plaatst en jezelf beter voelt dan een ander. In andere woorden: niks dus.
Verwachtingen van jezelf
Tot aan je dood zul je leerling blijven. Elke dag hoor je nieuwe dingen, tref je noviteiten in technieken en ontluiken er zich geuren, kleuren, smaken en texturen die je de dag daarvoor nog niet kende.
Die verwachting aan jezelf kun je alleen maar waarmaken door nieuwsgierig te blijven en te werken aan jezelf. Niet voor rijkdom of het voeden van je ego, maar om die kennis weer te gebruiken om je ziel te voeden en weer door te geven aan diegenen die deze nog niet bezitten.
Verwacht hierbij wel dat het eenzelfde avontuur is als het ontdekken van het heelal. Want ook daar denken we als mensheid geregeld dat we alles hebben gezien, tot zich weer een nieuw stelsel openbaart. Durf maar in dat zwarte gat te duiken om jouw ontdekkingsreis te vervolgen.
Moet je een meestertitel hebben om meesterlijk te zijn? Helemaal niet. Want welk logo er op jouw buis staat, doet er niet toe. Wat wel telt, is hoe jij je beweegt binnen je vak. Blijf nederig, luister niet naar je ego of financieel gewin. Blijf elke dag aan jezelf werken, en daardoor aan de ander. De eeuwige leerling, bereid om kennis en kunde te delen met diegene die het nodig heeft. Daarmee wordt onze branche alleen maar mooier.
SVH Meesterijsbereider en SVH Meesterpatissier Hidde de Brabander is de manager van zowel het IJscentrum als de Patisserie Academie in Vlaardingen.